Drodzy Rodzice!

Państwa dziecko ma indywidualną drogę rozwojową, przekraczając próg przedszkola musi przejść przez okres adaptacji w nowym środowisku. To od nas dorosłych w dużej mierze zależy, jak długo on będzie trwał. Wszyscy chcemy, aby wychowywane przez nas dzieci były radosne i wesołe, mądre i dobre, kochane i kochające. Pragniemy, aby ,,wystartowały”
w życie z moż1iwie pełnym powodzeniem zaradne i odważne, życz1iwe i uczynne. Dlatego też, tak bardzo liczy się współpraca rodziców z nauczycielem.

     Pierwszym i przez długi czas jedynym środowiskiem, w którym wzrasta i rozwija się dziecko, jest jego rodzina. Gdy dziecko kończy 3 rok życia, wpływy rodziny zostają uzupełnione wpływami  przedszkola. Aby przedszkole mogło wypełnić stawiane przed nim zadania, konieczne jest dobre przystosowanie dziecka do tego środowiska.

Wiele matek oddających swoje dzieci po raz pierwszy do przedszkola przeżywa różnego rodzaju niepokoje i obawy, zauważa zmiany w zachowaniu dzieci, ale nie wie jak przyjść im z pomocą. Przedszkole jako profesjonalne środowisko wychowawcze może udzielić rodzinie wychowanka wsparcia. Zadaniem przedszkola jest włączenie rodzinypoprzez odpowiedniej jej przygotowanie do udzielenia wsparcia ipomocy dziecku wjego adaptacji do nowego środowiska społecznego.

Trudności w przystosowaniu się dzieci trzyletnich do przedszkola mają różny stopień nasilenia i różny czas trwania. Wiążą się one z zagrożeniem poczucia bezpieczeństwa, któremu towarzyszy lęk, niepokój przed samotnością, z brakiem oparcia w osobach bliskich, przytłacząjącą ilością nowych bodźców, niemożnością sprostania trudnym sytuacjom. Trzylatek nie wie jeszcze, że może to wszystko otrzymać od innych osób. Potrzebny jest dziecku czas i doświadczenia, aby uporać się z tym problemem.

     Jeżeli dziecko ma swoją ulubioną rzecz i zabierze ją do przedszkola to udaje się w ten sposób zmniejszyć stres i cierpienie jakiemu ono podlega.Przedszkolak poznaje nowe otoczenie w poczuciu bezpieczeństwa. Nieznane dziecku środowisko powoli staje się bardziej przyjazne. Poznaje rówieśników, nauczycieli, personel, pomieszczenia, sposób korzystania
 z wielu urządzeń, uczy się reagować  na wiele sytuacji. Rodzice pełnią tutaj rolę instruktorów lub obserwatorów, wprowadzając indywidualnie dziecko w nowe otoczenie.

     Najlepszym wsparciem dla dziecka jest Wasza stanowczość, zdecydowanie i wiara w to,
że maluch ,,mimo wszystko sobie poradzi.